Tadina mah, rada males kudu ka Balèkota isuk-isuk tèh, sabab panon mani karasa cepel pisan. Hawa tunduh masih ngagayot dina juru panon, sabab tadi peuting tas ngabungbang nepi ka isuk, lalajo semi final maèn bal antara Jerman jeung Spanyol. Teu rugi, sanajan kudu nahan pitunduheun ogè, sabab Spanyol meunang. Enya geuning maèn bal mah, rada hèsè diteguh, disangka meunang kalah kèok, dianggap bakal èlèh…èh maènna kawas anu kaasupan sètan.
Kulantaran anu nelepon tèh Kang Teddy SAO, nya bari tunduh-tunduh ogè maksakeun nemonan pamundut anjeunna. Enya wè datang ka nu dijugjug tèh geus loba jalma, tangtuna para pangurus Paguyuban Pasundan Kota Bogor.
Bèrès ngadeuheus ka Pa Wali, sakabèh pangurus ngarumpul di sekretariatna, biasa wè nyawalakeun anu bakal dipigawè atawa ceuk gagahna mah nyusun program ka hareup. Sabab sababaraha poè nu bakal datang, pangurus anyar bakal diistrènan. Ari kuring mah nya kitu tèa, lauk buruk milu mijah, resep ruang-riung jeung palang-pulung. Ngalaksanakeun piwuruk sepuh, yèn silaturahmi tèh salian ti manjangkeun umur ogè bisa nambahan rejeki.
Saur Kang Teddy SAO, salah saurang pangurus Paguyuban Pasundan anu idek liher dina dunya pendidikan jeung kasundaan, Allah nyiptakeun sagalana sapasang-sapasang. Aya beurang aya peuting, aya awèwè aya lalaki, bungah jeung bagya, hirup jeung maot.
“Tah karuhun Sunda ogè kitu, resepna tèh kana papasangan, sabab lamun teu kitu meureun moal aya urang jeung moal aya kolot urang,” sanggemna. Euh meureun anu dimaksudkeun anjeunna tèh urusan jodo. Leres pisan atuh kang, urusan èta mah, malah lain ngan ukur sapasang tapi seueur anu mung sanès hiji, sanajan sarangkep ogè, pan aya nu hiji pikeun dua, tilu nepi ka opatna, anu gaduh kawantun mah, bari jeung yakin bisa adil pikeun babagina mah nya hè…hè..hè. Lain ngan saukur babagi nafkah lahir wungkul kayaning ngaimahan, ngabajuan, maraban tapi nafkah batin ogè kang nya. Nyaèta urusan meutingan ogè, tangtuna “kahayangna” bèda antara nuu ngora jeung geus kolot. Sabab nu jadi salaki palebah dieu mah aya kabeungbeurat, lamun pamajikan nepi ka nèangan deui “kapuasan” di luar, si salaki tèh bakal dipènta tanggung jawabna. Lamun salaki anu ngaranyèd mah, pamajikan teu pipilueun, dina urusan tanggungjawab tangtuna ogè.
Lain deui ceuk, Mama Arief, anu nyebutkeun yèn warna anu alus ceuk urang Sunda ngan ukur tilu nyaèta, hèjo lèho, beureum (jambu ) bol, jeung konèng….. ah, teu wasa nyebutkeunana. Dina su’al kecap ogè tètèla aya papasanganana.
“Hideung jeung bodas, malah kecap pamali anu baheula bisa dipakè pikeun nyaram sangkan ulah dipigawè ogè aya pasanganana,” pokna basa kapanggih di Jalan Julang No. 7.
“Naha kumaha kitu?” cèkèng tèh rada teu ngarti, sabab pamali sanajan kecap nyaram anu lemes bisa dilarapkeun kana sagala hal. Kawas, pamali ulah cicing dina panto, pamali lamun tas dahar dawegan, urutna ulah ditangkarakeun, atawa mangsa magrib ulah sok dadapangan (lalanggiran). sakabèhna nyaram, cicing dina panto sarèatna ngahalangan liliwatan, nangkarakeun dawegan, bakal nyimpen cai anu satuluyna dijadikeun sayang reungit. Tah waktu Magrib mah kudu shalat berjamaah lain dadapangan.
“Tah Pa Mali ogè boga jodo henteu sosorangana,” saurna.
“Ih, sanès Pa Mali atuh, Ma. Lamun kitu mah aya Ma Mali, Ceu Mali, Aki Mali atawa Nini Mali. Pamali mah sanès nami jalmi atuh, Ma,” cèkèng tèh rada kerung.
“Puguh aya,” tèmbalna keukeuh. Kuring teu nèmbalan, sabab apal pisan kana tabèatna, sok sabulang bèntor, sakapeung mah tara kabadè tungtungna. Ah, mending diantep, lamun dilawan bisi sarua gèlona.
“Tah pamajikan pamali tèh nyaèta Ma Onam, geura wè perhatikeun, dina ngagunakeun kalimah pamali sok ditungtungan ku Ma Onam. Pamali ulah dirumpak bisi kumaonam. Jadi Ma Onam tèh pamajikan Pa Mali,”pokna deui. Tuh enya wè, ngaco, hanas didèngèkeun.
Tapi kètang lamun teu kitu moal ramè nya, Ma !
(Tina Jurnal Bogor)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar